Nou, dat was weer een volle dag vandaag. Ruim een uur geleden aangekomen op onze hotelkamer in Terlingua, waar we drie nachten zullen verblijven. Onze duurste ovenachtingen van deze vakantie. Niet dat het er zo luxueus is, maar omdat het een ver afgelegen locatie is bij een nationaal park en er niet veel overnachtingsmogelijkheden zijn. Het is trouwens hoogseizoen op dit moment ook.
Na het ontbijt rijden we om 08:15 uur weg vanuit Fort Stockton. We zullen een kleine 250 km moeten rijden totdat we bij het Big Bend State Park zijn, niet te verwarren met het Big Bend National Park. De twee liggen naast elkaar.
Het landschap verandert al snel van groen naar minder groen. Bomen maken plaats voor laag struikgewas en op een gegeven moment is ook dat er niet meer. De struiken maken dan plaats voor hier en daar een yucca en op een gegeven moment helemaal niets meer.
 |
| Lincoln head |
Rond het middaguur arriveren we bij Fort Leaton bij Presidio, dat tevens het bezoekerscentrum voor het State Park is. We zijn hier op de grens met Mexico trouwens, die gevormd wordt door de Rio Grande. Fort Leaton is een fort in adobestijl, gebouwd in 1848 door een familie en functioneerde als handelspost. Het is deels gerestaureerd, deels niet. Ook zijn diverse ruimtes ingericht in de stijl zoals het toen in die tijd was. Leuk om hier rond te kijken.
Van hieruit volgen we de Rio Grande. Soms is die dichtbij, soms wat verder weg. Hij is niet altijd te zien, maar we krijgen fraaie doorkijkjes. De weg is 75 km en gaat als een achtbaan, omhoog, omlaag, naar links en naar rechts. Vreemd idee; direct achter de rivier ligt dus Mexico. En de Rio is echt niet zo heel erg Grande. Op bepaalde delen zou je gewoon over kunnen steken. Maar ja, daar staat een boete op van $ 5.000,00. Dus beter maar niet.
Er zijn een aantal plekken langs de weg/rivier die de moeite van een stop waard zijn. Zo heb je eerst de Hoodoos Trail. Een kort wandelingetje brengt ons naar paddestoelachtige rotsen. Leuk om weer even in actie te komen want enige beweging kunnen we wel gebruiken. Zeker omdat er hoogteverschil is,
Dan, een eindje verder, komen we bij de Colorado Canyon. We staan hier nu aan de oever van de rivier en kunnen het water bij wijze van spreken aanraken. Een paar leuke foto's maken, en door...
Nu staat Closed Canyon op het programma. Hier hebben we een wat langere wandeling die ons naar een een canyon brengt. Hoge rotswanden rijzen aan beide kanten de lucht in. Het heeft ep een gegeven moment wat klim en klauterwerk nodig om de route te kunnen vervolgen. Hoewel we onze wandelstokken mee hebben, wordt het ons op een gegeven moment te moeilijk. We vinden een te groot hoogteverschil op ons pad. Ruim een meter naar beneden springen zou nog wel gaan, maar je moet het ook weer opklimmen. Dus, toch maar niet. We horen van een vrouw die terugkeert, dat het verderop nog erger wordt en dat wat je te zien krijgt, ongeveer hetzelfde blijft. Dus we keren maar om... Niet erg, was evengoed leuk.
De weg leidt naar Big Hill. De naam zegt het al, een grote heuvel. Vanaf die heuvel een mooi uitzicht op de omgeving en de rivier.
Dan komen we bij West Contrabando. Een uitzichtpunt aan de andere kant van de weg op de Fresno Creek. Geen idee wat ons te wachten zou staan, dus ook niet hoe lang de wandelroute zou zijn. Bleek iets van 750 meter, maar het uitzicht valt ons wel wat tegen. Nou ja, niet erg. We hebben beweging gehad en het is weer eens wat anders dan her rondje op de dijk thuis...
We rijden de route verder af en moeten dan nog zo'n 20 km naar ons hotel. Net na 17:00 uur checken we in. Daar er hier niet veel is aan restaurants, hebben we een magnetronmaaltijd meegebracht. Voor het eerst in al die jaren Amerika, eten we dus een magnetronmaaltijd...!
 |
| Uitzicht vanuit onze kamer.. |