Vandaag een iets overzichtelijker dag gehad. We gaan echter al vroeg op pad. Om 7:45 uur stappen we de auto al in om bijna 200 km naar het zuiden te rijden, waar we 2 uur later in Kingsville aankomen.
 |
| Kleine zonnebloemen verschijnen in de bermen |
 |
| Gekke wolken... |
 |
| En nu boven ons... |
De King ranch om precies te zijn. Deze ranch is met zijn 825.000 acre (3.338.65 m2) een van de grootste ranches van de wereld.Werd ooit begonnen in 1853 door Richard King. Toen hij op 60-jarige leeftijd stierf, is de ranch voortgezet door zijn vrouw Henrietta en hun schoonzoon. Robert Kleberg en in zijn familie gebleven. Ze geven twee maal per dag een tour over een deel van het terrein, die 1,5 uur duurt.
We kopen kaartjes voor 15 dollar per persoon (65+ tarief) en moeten dan nog een tijdje wachten. De tour vertrekt pas om 11:00 uur. We kunnen alvast een film bekijken over de ranch die een half uur duurt. We lopen wat rond in de winkel en zorgen dat de sanitaire stop ook alvast gedaan is.
We zijn in totaal met 10 mensen en stappen in de kleine touringcar die geschikt is voor 25 personen. We kunnen dus lekker ruim zitten. Johan stapt al gauw over naar de stoelen aan de andere kant van het gangpad, zodat we ieder aan een kant kunnen fotograferen. Anderen doen dat ook.
De tourgids is de hele rit aan het woord. Ze vertelt over de familie die de ranch ooit begon en het verdere verloop er van. De dieren die er gefokt worden; quarter horses, longhorn koeien en nog een ander soort bruine koe met witte staartpunt. Verder worden er ook gewassen verbouwd. Katoen, alleen als er genoeg geregend heeft, anders wordt het niet ingezaaid. Ze doen nl. niet aan irrigatie. Maar als het wel ingezaaid wordt, dan hebben ze de grootste oogst van de wereld. Verder gewassen als turfgras en milo (wat dat ook maar mag zijn...)
We zien natuurlijk maar een deel en komen langs paarden en beide koeienrassen. Zo komen we ook langs onder meer stallen, koetshuis, silo's, de auction hall, het niet bewoonde ranch house, die wel door de familie gebruikt wordt voor bezoeken, ontvangsten en degelijke. Verder ook de huizen van het personeel die er fulltime werkt.
De tourgids vertelt over de vegetatie, de afrasteringen en ik ga hier vast nog veel andere informatie vergeten op te noemen. Het was in ieder geval best interessant, al had ik meer van de dagelijkse activiteiten willen zien. Maar dit is natuurlijk een farm in bedrijf, ze gaan geen shows weggeven en dat snappen we.
 |
| Quarter horses |
 |
| Longhorn cows |
 |
| Andere koeien, naar ik heb begrepen zelf zo gefokt (met witte staartpunten) |
 |
| Ranch house niet op de foto te krijgen vanuit de bus (heeft 19 badkamers) |
 |
| Weet niet meer wat dit was... :( |
Als we weer teruggekeerd zijn, is het zo ongeveer lunchtijd en eten we eerst wat voordat we de auto weer instappen. Het is nog een uurtje rijden naar ons hotel dat op een van de barriere-eilanden ligt van Texas. Maar daar is het natuurlijk nog veel te vroeg voor. Daar hebben we wat op bedacht, want onderweg komen we langs het strand. Perfect voor een wandeling in het Mustang State Park. Geen idee waarom dit punt naar het strand een staatspark is, want behalve wat voorzieningen is er niet veel extra. Ook geen wandelpaden of zo. We lopen dus gewoon heen en weer over het strand. Anderhalve kilometer de ene kant op en weer terug en dan nog 500 meter de andere kant op en weer terug. We klimmen nog over enorme rode granietblokken die als een pier in zee gelegd is en gaan tot het uiterste puntje. Ook altijd even leuk! De nodige calorieën zijn weer verbrand...
 |
| De brug naar Mustang- en Padre Island |
Nog ruim een kwartier rijden naar ons hotel in Port Aransas. De kust lijkt hier erg op de panhandle van Florida. Veel huizen, zelfs apartementgebouwen gebouwd op palen, vanwege orkaangevaar hier in de Golf van Mexico.