Vandaag weer een dagje doorgebracht in Hill Country. Daar waar we twee dagen geleden ook waren. De temperatuur is vannacht goed gezakt. Het is 11 graden als we in de auto stappen. Dus, dat is wel even wat anders dan wat we hier gewend zijn.
Ik had bedacht om nog een rondje te rijden en maar kijken wat er nog mogelijk is. Waarschijnlijk teveel op het programma. In ieder geval rijden we eerst naar het noorden, richting Blanco. Vlak voor Blanco gaan we naar het oosten en rijden een toeristische route Devil's Backbone. De weg naar het oosten vind ik weinig spectaculair. Dan gaat die weer terug naar het westen en komen we bij het plaatsje Wimberley. We zien allemaal kleine (kunst)winkeltjes in oude pandjes en het ziet er gezellig uit. Het lijkt hier ook toeristisch te zijn, maar druk nog niet. Het is net 10:00 uur geweest. Dat zal het zijn. We parkeren de auto en lopen een rondje. De meeste winkels zijn nog dicht en dan zien we de opschriften op de deuren... zondags vanaf 12 uur open. Oké, dat gaat hem dus niet worden. We maken wel het rondje af en lopen dan terug naar de auto.
Een aantal kilometers na Wimberley heb je Jacob's Well. Dat is eigenlijk een gat in de grond in de rivier. Dat gat is de ingang naar een grot. Je mag er zelfs zwemmen. De toegang is nu nog gratis, vanaf mei betaal je entree. We hebben geen plannen om te zwemmen, maar we willen het wel eens even gaan bekijken. Een korte wandeling vanaf de parkeerplaats brengt ons naar de well. Er staat niet echt veel water in; zou net genoeg zijn om een paar slagen te zwemmen. De well is ongeveer 3 meter in doorsnee en 7 meter recht naar beneden diep, daarna gaat hij schuin naar beneden naar 40 meter diep. Dan begint er een grot van 1,5 km lengte. Er schijnen hier ook mensen te zijn overleden omdat ze de ingang omhoog niet meer konden vinden.
Na ongeveer een half uur zijn we weer terug bij de auto en maken de rit verder af, waarna we weer bij Blanco uitkomen. Vanuit Blanco gaan we 4,5 km verder naar het westen. Bij het in elkaar zetten van de route stuitte ik op informatie dat er hier in de rivier (ook genaamd Blanco) nog niet zo lang geleden dinosporen gevonden zijn. Na een overstroming in 2015 werden luchtfoto's genomen toen het water weer laag stond en zo zagen ze bij toeval die sporen. De locatie staat niet aangegeven, sterker nog, er wordt geen ruchtbaarheid aan gegeven om overlast voor aanwonenden te voorkomen. Maar goed, ik heb de locatie dus precies uitgezocht en we wagen het erop. Hopelijk staat het water laag. Al snel heb ik de locatie gevonden. Precies op die plek is er ook een weggetje voor aanwonenden door de rivier. Je mag echter nergens parkeren. Wij parkeren dan maar in de berm van de doorgaande weg, 100 meter verderop. Lopen dan het eind terug en dat voelt erg ongemakkelijk. Er stopt dan ook een truck en een echtpaar vraagt ons of we hulp of een lift nodig hebben. Ik zeg; "Nee hoor, we gaan naar de dinosporen kijken...!" Ze lachen opgelucht en wensen ons een fijne dag!
Het water staat inderdaad laag en eigenlijk direct heb ik de eerste sporen al gezien. Het ziet er wel iets anders uit dan op de foto's die ik er van had gezien. Ze zijn namelijk gevuld met zand en in sommige groeien zelfs plantjes... Dat brengt me zelfs eerst nog aan het twijfelen, maar aan de hand van het getekende plattegrondje dat ik heb, klopt het toch zeker wel. We lopen verder en ja hoor, dit moet het toch echt zijn. Jammer van dat zand, maar het gaat ons toch te ver om ze uit te graven. We willen ook niet te lang bij de auto wegblijven, want dat die daar zo langs de weg staat, voelt toch ongemakkelijk.
Maar goed, de missie is geslaagd! Erg leuk!
We rijden dan weer terug naar Blanco en van daaruit terug in de richting van San Antonio. Halverwege stoppen we bij een Walmart. Onze voorraad is behoorlijk geslonken, dus er moet eerst weer eens inkopen gedaan worden.
Het is inmiddels 14:00 uur en we besluiten om naar Guadeloupe State Park te gaan, een van de twee staatsparken die ik op het oog had. We maken hier een leuk wandelingetje langs de Guadeloupe rivier met vele cipressen. Echt mooi gezicht, zoals ook de rotswand aan de overkant. Het is geen rondje, we lopen dezelfde route weer terug. Is ook echt geen straf.
We komen daarna langs een zogenaamd 'bird bllind'. Een huisje van waaruit je vogels kunt bespieden. We zitten een tijdje, maar hebben hier toch niet erg geduld voor. Wel een mooie rode vogel gezien...
Daarna nog even een wandeling naar een uitzichtpunt. Als we daar eenmaal zijn, kan ik me voorstellen dat het een uitzichtpunt is, want we staan hoog op rotsen. Maar het zicht wordt door bomen belemmerd. We zien maar een klein stukje rivier...
Oke, het is inmiddels 15:45. Het is nog een uurtje rijden; dus we stappen in de auto voor onze laatste nacht in dit fijne hotel.