Wel, het was een weinig spannende dag vandaag. Johan stond vanmorgen op met hoofdpijn en door de dag heen werd dat steeds erger. Nam halverwege wat pijnstillers, maar hielpen niet echt. Hij ligt nu even op bed te slapen, terwijl ik het verslag type...
We stappen op tijd in de auto, want er staan nogal wat kilometers op het programma. Onderweg, na de eerste 80 km ongeveer, stoppen we eerst bij Aransas National Wildlife Refuge. Dit park ligt aan de kust en is eigenlijk moerasland en zoals de naam al zegt, herbergt het nogal wat in het wild levende dieren. Maar eerst even op de veerboot die bijna om de hoek bij het hotel is. Die is gratis, ze varen af en aan, met vijf tegelijk. We rijden als eerste onze veerboot op. We staan vooraan in het midden dus. Gelukkig worden we vastgezet met een touw en blokken; we zouden er eens af kunnen rollen...! Precies als we vertrekken zien we een paar dolfijnen voor ons. Natuurlijk was ik te laat met de camera! Verder geen dolfijnen meer gezien; het is ook maar een kort stukje.
We rijden door moerasland en akkerlanden naar de ingang van het park. Betalen $ 5.00 entree, maar komen er te laat achter dat we met onze pas gratis toegang hadden. Jammer dan, we gaan niet terug.
We krijgen informatie over de mogelijke wandelingen en we lopen direct de boardwalk (loopbrug) op achter het bezoekerscentrum. Daar zouden alligators moeten zitten. We zien er echter geen. Wel zien we muggen en we worden al overal gestoken. Binnen even vragen of we die overal kunnen verwachten. En ja hoor, maar we mogen de spuitbus lenen om ons helemaal in te spuiten met anti-muggenspul.
Daarmee gewapend gaan we het eerste wandelpad op, die gaat over gras en vlak langs bomen en struiken. Ik voel het al snel, de muggen zitten onder mijn t-shirt! Op mijn schouder en rug jeukt het al. Snel dat pad weer af; t-shirt uit (gelukkig nog een hemd aan), uitkloppen en eerst maar eens verder rijden.
We komen bij het volgende wandelpad. Even kijken, er is een board walk. Oh goed! Maar er lijkt ook een wat open verhard pad te zijn. We lopen dat een eindje op. Gaat goed. Zien een alligator aan de overkant van het water en later zien we er nog twee zwemmen. Wandelen gaat goed. Totdat de begroeiing toch dichter wordt. We hebben een kilometer gelopen denk ik, maar we besluiten het rondje niet af te maken en gaan weer terug.
De auto weer in en weer verder rijden. We komen bij weer andere boardwalks. Oh, prima hier! De ene gaat omhoog en we komen een eind boven de bomen uit. We kunnen ver kijken en we zien direct ook de andere boardwalk in zijn geheel. Een paar honderd meter denk ik. Lijkt goed te doen. Is het ook. We lopen hem heen en terug. Aan het eind kom je uit bij het water. Verder niet veel te zien.
We besluiten het autorondje niet verder af te maken. Dat is nog 13 mijl, dus 20 km niet harder dan 40 km/u rijden, met de nodige stops. Zoveel tijd hebben we niet. We moeten nog 300 km rijden naar Houston en het middaguur is al geweest.
We zetten de TomTom op het adres van het hotel in Houston en die wil via de snelweg gaan. Ik kijk op Google Maps en die geeft ook een alternatieve route. Die gaat ook in rechte lijn, maar via allerlei plaatsjes. Dat vinden wij (en dan vooral Johan) veel leuker om te rijden.. Je ziet veel meer van het Amerikaanse leven. Dus, die route houden we aan. Doen er natuurlijk wel iets langer over, maar dat is maar 10 minuten, in afstand is het zelfs iets korter.
We stoppen onderweg een paar keer. Een keer om te tanken, een keer om wat boodschappen te halen en een keer om een milkshake te halen bij de Mac.
Om 16:15 checken we bij dit hotel in Houston, of eigenlijk Nassau Bay in. Het ligt recht tegenover de NASA. Dus daar kunnen we morgen lopend naar toe!