Vanmorgen uitgecheckt bij het hotel waar we 3 nachten zaten. Niets dan goeds over dit hotel. Alles was prima in orde. Gisteravond al afscheid genomen van de receptioniste die er 's middags en 's avonds zit. Wat een leuke vrouw. Niets is haar te veel, altijd vrolijk en altijd uitnodigend voor een praatje. Daar kunnen nog veel receptionistes hier een voorbeeld aan nemen en dat heb ik haar ook gezegd. Andersom complimenteerde zij mij dat we zulke fijne mensen waren; ze wilde maar dat iedereen zo 'easy going' was. Klinkt als veel geslijm, maar dat was het echt niet...
We gaan om 7:30 uur al van start, want er zullen een paar uurtjes kilometers gevreten moeten worden. Bijna halverwege verlaten we de snelweg en verruilen die voor een gewone weg. Hadden we dat maar niet gedaan, want kort daarna begint het te regenen. De wegen van Louisiana zijn niet van al te beste kwaliteit en we krijgen veel te maken met aquaplaning. Dat maakt het voor Johan, naast de regen zelf, wel vermoeiend om te rijden. Het laatste stuk rijden we dan toch weer via de snelweg.
 |
| Lake Pontchartrain |
We maken rond het middaguur een stop bij de Mac voor een milkshake en Johan doet dan ook even een dutje van 20 minuten. Daar knapt hij goed van op en kan er weer tegen aan. Het blijft maar regenen en daar baal ik wel van. Ten eerste is het jammer voor het zicht. We rijden door veel moerasgebied en je behalve wat leuke doorkijkjes zie je er helemaal niets van. Foto's maken heeft geen zin.
Maar verder denk ik ook aan het feit dat we voor vanmiddag nog iets aan activiteiten gepland hadden staan. Ik had 3 plantages op mijn lijstjes. Nu kun je die misschien wel van binnen bekijken, maar normaliter is er ook een buitengedeelte. Maar goed, afwachten maar...
Rond 13:30 draaien we bij de eerste de parkeerplaats op en als een wonder stopt ook de regen. Hé gek, we zijn een andere plantage die we eerst hadden willen bezoeken voorbij gereden? Deze plantage is samen met die ander onderdeel van Cane River Creole National Park. Verwarring met adressen dus. We staan hier nu bij Oakland Plantation, terwijl de Magnolia Plantation dichterbij de snelweg ligt. Maar goed, we zijn nu hier, dus bekijken we eerst deze. Er is niet echt een bezoekerscentrum, maar we kunnen wel folders pakken en lopen dan op ons gemak rond. Allemaal verschillende gebouwen en de hoofdwoning. Als we al vrij snel bij de hoofdwoning komen, blijkt dat die tot 14:00 uur van binnen bezichtigd kan worden. Oei, nog 20 minuten, dus. Er loopt een ranger binnen en ze vertelt over het huis. Dat het 200 jaar in handen is geweest van dezelfde familie en dat er mensen hebben gewoond tot de 60's. Het huis is dan ook ingericht met '60 jaren meubels. Erg leuk! We kunnen onze tijd nemen, zegt ze. We hebben het echter ook wel precies in die 20 minuten gezien.
Ik vraag haar ook maar even, hoe laat die andere plantage dan sluit. En dat blijkt om 15:30 te zijn, een kwartier rijden er vandaan. Die hoop, geven we dan gelijk maar op. We willen hier niet alles af raffelen om het daar nog mee te kunnen pakken. Dus misschien morgen dan maar?
Nu de andere gebouwtjes nog. We komen langs de winkel en postkantoor uit de slaventijd. Hier is weer een andere ranger die geduldig uitlegt over sharecropping. Toen na de burgeroorlog de slaven vrij waren, hadden ze nog geen huis en werk, maar moesten wel wonen en overleven. Velen bleven dan op de plantages en huurden een woning en land van de plantage. Als ze dan geoogst hadden, werd die door de plantage verkocht en kregen zij daar een deel van. Dat deel werd uitbetaald in door de plantage gedrukt geld en dat konden ze dan uitgeven in deze winkel. Veel originele attributen staan daar nog uitgesteld uit die tijd. Later kregen ze echt geld en konden ze dat ook uitgeven in gewone winkels...
We bekijken vervolgens nog een huisje van binnen waar zo'n familie dan woonde, nadat ze vrijgelaten waren. Verder nog wat andere zaken als het huis van de dokter, koethuis, timmermanswerkplaats en andere.
 |
| Plantagehuis |
 |
| Achterkant, vroeger de voorkant |
 |
| Winkel/postkantoor op terrein |
 |
| Opzichterswoning |
 |
| Slavenhuisje na vrijlating |
 |
| Achterkant winkel |
 |
| Voorkant, nu achterkant plantagewoning |
Het is ruim 15:00 uur geweest als we hier weer wegrijden. In plaats van naar de andere plantage, besluiten we nu naar het centrum van Natchitoches te gaan, voordat we ons hotel opzoeken. Gisteren hoorde ik dat dit plaatsje ouder is dan New Orleans. Leuk riverfront, karakteristieke panden met smeedwerk, winkeltjes en de oudste hardware winkel van Louisiana. We zijn er even binnen geweest. Het interieur is echt authentiek, maar de waren die verkocht worden niet. Je kunt het zo gek niet bedenken. Leuk om rond te lopen.
