maandag 15 april 2024

Dag 7: Kilometervreten naar Del Rio

Zo, een latertje voor ons doen, vandaag. Het is na 18:30 uur als ik me hier achter het bureau zet en mijn laptop open. We waren een uur geleden al in het hotel aangekomen. De koffers naar de kamer gebracht en geconstateerd dat ik op een 'wolk' ga slapen vannacht! Alles mooi hier. Hotel lijkt kort geleden nog gerenoveerd. Daarna eerst weer weggereden en voor het eerst gegeten bij Whataburger. Naar wat ik begrepen heb een populair Texaanse keten. En inderdaad. De service is goed, de burgers zijn goed en de prijs is goed. Bovendien hebben ze hier side-salades. Voor ons heel belangrijk om aan de nodige vitamines te komen. Daarna nog naar de Walmart gereden om onze geslonken voorraad weer aan te vullen.


Oké, terug naar vanmorgen. Voor het laatst (voorlopig) ontbeten uit eigen voorraad en om 07:40 uur weggereden. We zetten weer koers naar de ingang van het park en rijden dan via het noorden ervan er weer uit. Toch ook weer een behoorlijke afstand. Onderweg komen we nog langs een fossielenvindplaats. We lopen eerst de heuvel op voor een mooi uitzicht over de omgeving.

Bij zo'n locatie denk ik dan meteen aan vitrines met kleine dingetjes; tandjes, schelpen, slakken en dat soort dingen. Maar nee hoor, heuse botten en schedels van dinosaurussen staan hier uitgestald. Hoe bijzonder! Zelfs een compleet skelet van een vliegende dinosaurus tegen de zolder van het gebouw.

Erg jammer is het, dat het een en ander lastig op de foto te krijgen is. Het glas van de vitrines spiegelt enorm. 






We rijden verder en na in totaal zo'n 80 km rijden we het park uit en de eerste plaats, Marathon, is dan nog steeds 65 km ver. We tanken de auto daar nog maar eens bij en zetten dan koers naar het zuidwesten om uiteindelijk in Del Rio uit te komen.

Voordat het zover is, komen we bij Langtry. Een klein spookdorpje. Er wonen nog zo'n 12 mensen. Het bijzondere hier is dat er een bezoekerscentrum is en een museum. Langtry is ooit ontstaan door de aanleg van de spoorwegen in 1882. Langtry werd beroemd door Judge Roy Bean. Nog steeds is daar de saloon te zien van waaruit hij "recht sprak" volgens zijn eigen wetten en daarmee wel 'orde' hield onder de bevolking. 

Er gaan verschillende legendes de ronde. Niet alles zal waar zijn. Maar veel ook wel. Het gaat me te ver om daar dieper op in te gaan. Je kunt er op internet van alles over vinden.


We lopen hierna ook nog even de aangelegde cactustuin in.





Oké, na ruim een uur rijden we verder om komen na verloop van tijd over de brug van de Pecos rivier. Mooi uitzichtpunt is er hier aan gelegd, vanwaar je een bijzonder uitzicht hebt over de brug maar ook over de Pecos Canyon.



Een klein eindje verder is de ingang naar Seminole Staatspark. Met onze State Pass hebben we overal gratis toegang, dus we nemen hier een kijkje. We besluiten om de korte wandeling te nemen. Ik reken uit dat we er ongeveer een uur over gaan doen om te wandelen naar een mooi uitzichtpunt over de Seminole Canyon en terug. Met foto's maken onderweg, kijken hier en daar en een stop op het keerpunt, zijn we uiteindelijk na 1,5 uur terug. Leuk wandelingetje geweest, waar je zicht heb op plaatsen waar de plaatselijke bevolking duizenden jaren geleden leefde. 

We komen terug bij het bezoekerscentrum, waar ook het een en ander aan informatie is tentoongesteld daarover, maar ook over de latere bewoners (pioniers). Heel interessant.











Maar dan wordt het zo langzamerhand weer tijd om ons hotel op te zoeken. Nog zo'n 45 minuten rijden, waar we om 17:30 dus inechecken...